89 ára gamli Hjalgrim Hansen, vanliga nevndur Gimme, var 27 ára gamal tá hann flutti úr heimbygdini. Hann heldur, at hvørki elveiting ella vegur til Slættanesar høvdu bjargað bygdini. Umstøðurnar vóru so nógv broyttar, at bygdin stóð ikki at bjarga. Gimme sigur frá ymiskum barna- og ongdómsminnum í heimbygdini.

Anna Højsted hevur eisini nógv góð minnir úr heimbygdini. Famljan flutti inn í nýggj hús á Slættanesi í 1949 og longu í 1963 fluttu tey av bygdini aftur, tí at tey elstu børnini vóru farin heimanífrá. Tá vóru eingi ungfólk eftir í bygdini.

Jóhan J. Jakobsen í Vestmanna hevur bygt snotilig summarhús á tvær gamlar húsagrundir á Slættanesi. Hann og familjan hava ført alt tilfarið við egnum báti um sundið úr Vestmanna og nú er húsið nærum liðugt. Familjan ætlar at brúka tað nógv. Johan J. er eisini vitapassari og vit vitja vitan á Slættanestanga, har hansara forfedrar eisini hava verið vitapassarar.

Hetta er fyrstu ferð Rúna á Rógvi er á Slættanesi, men hon hevur alt lívið hoyrt nógv um avtoftaðu bygdina frá ommuni, ið er av Slættanesi. Fyri Rúnu er tað nakað heilt serligt at vitja á Slættanesi.

Skipaður gongutúrur er til Slættanesar henda dagin og samstundis er gudstænasta í skúlanum, sum eisini er kirkja. Við í gudstænastuni eru fýra prestar. Inga Poulsen Dam, sóknaprestur, og so tríggir aðrir prestar, ið hava røtur á Slættanesi. Tey eru Marjun í Kálvalíð, sum prædikaði, Theodor Eli Dam Olsen og Maria Jørðdal Niclasen.