Páskirnar eru fleirtal, og tí eitur tað páskirnar nærkast heldur enn páskini nærkast. 

Pálmasunnudagur, skírhósdagur, skírisdagur ella skertisdagur, langifríggjadagur, páskadagur og annar páskadagur. Reglan er, at allir halgidagar skrivast við lítlum uttan Kristi himmalsferðardagur. 

-ki, sigur /kji/ á føroyskum, men í orðinum, skimma, er tað ikki galdandi. Hví eitur tað skimma og ikki skjimma, spyr lurtari.

Tráeltari

Enska orðið, stalkari, eitur tráeltari á føroyskum, og har ræður um at leggja sær í geyma, at orðið onki ð hevur.

Tá og tá ið

Mong ivast í muninum á tá og tá ið. Elin Henriksen sigur, at ein máti at greiða frá muninum er, at 'tá' er tíðarhjáorð, og tað tilskilar okkurt, sum var, hendi ella varð ynskt í farnari tíð, øvut av 'nú'.

'Nú skínur sólin.' - 'Tá skein sólin.' - 'Tá skuldu tit verið har.'

'Tá ið' er sambindingarorð og verður nýtt at vísa til ein samanhang, eina treyt, ella nær eitthvørt er, hendir ella verður ynskt.

'Tá ið sólin skínur, er veðrið gott.'